Aksaray'da Rehabilitasyon Merkezinde Kalan Hafif Zihinsel Engelli Yahya Tezkaç, 13 Yıldır Beslediği Güvercinleriyle Moral Buluyor

Bir zamanlar, küçük yaşlardan itibaren devletin yurtlarında kalan Tezkaç'ın hayatı, anne ve babasının ayrılmasıyla sarsılmıştı. Ancak kader ona, umut dolu bir yolculuğa çıkmak için fırsatlar sunacaktı. Tam 13 yıl önce, Tezkaç, bir rehabilitasyon merkezine adım attı.

Rehabilitasyon merkezinde geçirdiği günler boyunca, Tezkaç'ın kalbindeki özlem ve ilgi, küçük tüylü yaratıklarla paylaşmak için can atıyordu: güvercinler. Bu masum kuşlar, onun hayatında yeni bir anlam ve umut kaynağı olacaklardı.

Tezkaç, cesaretini toplayıp dönemin müdüründen bir ricada bulundu. İzinleri alındıktan sonra, merkezin bahçesine özel bir kümes yapıldı ve içerisine bir çift güvercin yerleştirildi. Tezkaç, bu sevimli çifti beslemek ve onlara sahip çıkmak için sabırsızlanıyordu.

Zaman geçtikçe, Tezkaç'ın güvercin ailesi büyümeye başladı. 38 çift güvercin, merkezin bahçesinde özgürce uçuşuyordu. Her sabah, günün ilk ışıklarıyla birlikte Tezkaç, güvercinlerinin kümesine doğru yol aldı. Onların sağlığını kontrol etmek, yavrularını sevmek ve sevgiyle beslemek, onun için bir ritüel haline geldi.

Gözleri, güvercinlerin dans eden kanatlarında kayboluyordu. Tezkaç, onların özgür uçuşunu hayranlıkla izlerken, içindeki huzur ve mutluluk duygusu daha da büyüyordu. Bu masalsı manzara, Tezkaç'a moral ve güç veriyordu. Güvercinler, onun kalbini kanatlarıyla süzülen umutlarla dolduruyordu.

Tezkaç'ın hayatı, rehabilitasyon merkezinde geçirdiği yıllar boyunca değişti. Küçük tüylü dostlarıyla olan bağı, sadece bir hobiden öteye geçti. Güvercinler, onun için aile gibiydi, birbirlerine sevgi ve sadakatle bağlıydılar.

Bu masalsı hikaye, umutsuzluk içinde parıldayan bir ışıkla dolu. Tezkaç, hayatının en zorlu dönemlerinde bile, güvercinlerin kanatları altında sığınak buldu. Ve onların gökyüzündeki dansı, ona unutulmaz bir masalın kahramanı olduğunu hatırlattı.